Zondag 18 mei, skypedagje
Door: Silvia Noordman
Blijf op de hoogte en volg Silvia
18 Mei 2014 | Filipijnen, Manilla
Gisteravond even heel leuk geskypet met Martijn, Anika, Jari en Esmée Everts. Dat is super gezellig, leuk om met elkaar bij te kletsen en vooral leuk om Juliet te laten zien.
Uiteindelijk zijn Max en Juliet om half 10 gaan slapen, ondanks het lawaai van de disco naast het hotel, schuin onder ons raam. Onze kamer is op verdieping 8. Nic heeft er veel moeite mee en gaat bij ons achteraan het bed op de hocker slapen. Om kwart voor 7 komen Max en Juliet aangelopen. Helaas Juliet heeft een ongelukje gehad, in de broek geplast. Juliet had Max daarvoor wakker gemaakt. Dus Juliet verschoont en zij is bij ons in bed gekropen. Max en Nic hebben ook even geplast. Nic is verder gaan slapen, maar Max was helemaal wakker en is wat gaan lezen. Om 8 uur is ook Nic wakker en gaat ook lezen. Om 9 uur gaan wij eruit, al sliep Juliet nog heerlijk. Maar om 10 uur wordt het ontbijt opgeruimd en wij willen toch rustig kunnen eten, Juliet eet al helemaal niet snel. Wel eet ze steeds meer en ook iets sneller, begint meer te wennen.
Weer gespeeld in de speelzaal. De tv staat vandaag echt super hard, daardoor zijn de kinderen erg afgeleid en kijken veel naar de tv. Zelf wordt ik kriegel van het lawaai. Richard kijkt wel graag naar de film, dus vindt het niet erg.
Op de kamer wat chips gegeten, dit vindt ook Juliet heerlijk, dus de zak is zo leeg. Dan de zwemspullen aan en weer lekker zwemmen. Op de kamer doen wij Juliet de vleugeltjes al om en zelf doet ze de zwemband om. Max en Nic springen gelijk het water in. Ook Juliet gaat er zo achteraan, wij moeten eerst onze spullen nog neerleggen. Maar goed dat ze alles al om heeft (met een schuin oog hielden wij haar wel in de gaten). Dan even lekker in het zonnetje liggen, beetje bij bruinen. Nic wil niet bruin worden, hij wil Nederlander worden. In het water merkt hij op, als hij zijn benen ziet, he nu ben ik net een Nederlander (onder water lijken je benen veel lichter) en is dan helemaal blij. Daar hebben wij met elkaar even een gesprekje over. Want hij moet zich wel prettig voelen, maar wel goed dat hij zich er bewust van is.
Op de kamer allemaal douchen of in bad. De jongens maken een paar taken huiswerk. Nic had inmiddels zijn leukste (makkelijkste) taken gedaan, maar moet nu echt een paar moeilijkere taken doen (taal). Dit kost hem veel moeite en hij probeert dan ook van alles om het maar niet te hoeven maken. Maar gelukkig samen komen wij er wel uit. Goed gedaan jongen. Dan komt er een skypebericht van Ronald en Gerard. Max is helemaal fan van het skypen en probeert met al zijn skypecontacten (vooral vrienden van school) contact te maken. Het is ook wel een heel bijzonder medium. Je bent nu zover van elkaar vandaan, maar door te skypen toch heel dichtbij. Vooral leuk dat je elkaar kunt zien (als alles het doet) en heerlijk dat het gratis is.
Wij gaan al wat bezig om de koffers wat anders in te pakken. Dinsdag gaan wij op doorreis en laten een paar (liefst zoveel mogelijk) koffers hier, zodat wij niet zoveel mee hoeven te nemen. Volgende week zondag komen wij immers weer hier terug in het hotel, voor de laatste paar dagen en de laatste officiële bezoekjes.
Dan komt er een skype-oproep van Lisa Grotenhuis. Maik Lindeboom is er ook. Dus skypen wij even met hen. Max kan even bijpraten over voetbal en de liefdeslevens van zijn vrienden. Aan de andere kant van het skypebeeld vinden ze het opnieuw erg leuk om Juliet te zien. Hopen dat wanneer wij weer met school gaan skypen, zij ons dan ook in beeld krijgen.
Lekker gegeten. Juliet propt zich nu niet meer zo vol. Ze geeft nu aan, door Richard op zijn been te tikken, dat ze genoeg heeft gehad. Wij vragen (met wijzen erij) dan of papa het verder op moet eten en dan knikt ze ja. Ik schrijf mijn verslag, Richard doet met de kinderen een spelletje plaatjes loto. Ze hebben veel plezier (opnieuw veel lawaai).
Fruit eten en dan maar weer lekker slapen. Nog 1 dag hier en dan lekker naar Mindorro. Vanochtend hebben wij een paar mannen tijdens het ontbijt gesproken (op het eerste gezicht enge mannen, Hells Angels types), maar eenmaal aan de praat, zijn ze heel vriendelijk (Max aan de buitenkant zien ze er niet goed uit, maar van binnen zijn ze heel aardig, mooi gezegd Max). Toch maar niet altijd op je eerste indruk afgaan. De mannen komen uit Canada (Toronto), de 1 is een Filippino, de ander denk ik een Canadees. Zij zijn in Azië een rondreis aan het maken. Zij komen net van Mindorro vandaan en geven aan dat het daar super is, vooral om te snorkelen. Dus hebben wij er helemaal zin in. Verder nog veel over de kinderen gepraat, adoptie en het grote verschil hier tussen arm en rijk. Ze waren super trots op ons dat wij dit voor de kinderen doen. Bijzonder zo'n gesprek met een Filippino. Heel prettig om dan met elkaar in het Engels te kunnen praten.
Uiteindelijk zijn Max en Juliet om half 10 gaan slapen, ondanks het lawaai van de disco naast het hotel, schuin onder ons raam. Onze kamer is op verdieping 8. Nic heeft er veel moeite mee en gaat bij ons achteraan het bed op de hocker slapen. Om kwart voor 7 komen Max en Juliet aangelopen. Helaas Juliet heeft een ongelukje gehad, in de broek geplast. Juliet had Max daarvoor wakker gemaakt. Dus Juliet verschoont en zij is bij ons in bed gekropen. Max en Nic hebben ook even geplast. Nic is verder gaan slapen, maar Max was helemaal wakker en is wat gaan lezen. Om 8 uur is ook Nic wakker en gaat ook lezen. Om 9 uur gaan wij eruit, al sliep Juliet nog heerlijk. Maar om 10 uur wordt het ontbijt opgeruimd en wij willen toch rustig kunnen eten, Juliet eet al helemaal niet snel. Wel eet ze steeds meer en ook iets sneller, begint meer te wennen.
Weer gespeeld in de speelzaal. De tv staat vandaag echt super hard, daardoor zijn de kinderen erg afgeleid en kijken veel naar de tv. Zelf wordt ik kriegel van het lawaai. Richard kijkt wel graag naar de film, dus vindt het niet erg.
Op de kamer wat chips gegeten, dit vindt ook Juliet heerlijk, dus de zak is zo leeg. Dan de zwemspullen aan en weer lekker zwemmen. Op de kamer doen wij Juliet de vleugeltjes al om en zelf doet ze de zwemband om. Max en Nic springen gelijk het water in. Ook Juliet gaat er zo achteraan, wij moeten eerst onze spullen nog neerleggen. Maar goed dat ze alles al om heeft (met een schuin oog hielden wij haar wel in de gaten). Dan even lekker in het zonnetje liggen, beetje bij bruinen. Nic wil niet bruin worden, hij wil Nederlander worden. In het water merkt hij op, als hij zijn benen ziet, he nu ben ik net een Nederlander (onder water lijken je benen veel lichter) en is dan helemaal blij. Daar hebben wij met elkaar even een gesprekje over. Want hij moet zich wel prettig voelen, maar wel goed dat hij zich er bewust van is.
Op de kamer allemaal douchen of in bad. De jongens maken een paar taken huiswerk. Nic had inmiddels zijn leukste (makkelijkste) taken gedaan, maar moet nu echt een paar moeilijkere taken doen (taal). Dit kost hem veel moeite en hij probeert dan ook van alles om het maar niet te hoeven maken. Maar gelukkig samen komen wij er wel uit. Goed gedaan jongen. Dan komt er een skypebericht van Ronald en Gerard. Max is helemaal fan van het skypen en probeert met al zijn skypecontacten (vooral vrienden van school) contact te maken. Het is ook wel een heel bijzonder medium. Je bent nu zover van elkaar vandaan, maar door te skypen toch heel dichtbij. Vooral leuk dat je elkaar kunt zien (als alles het doet) en heerlijk dat het gratis is.
Wij gaan al wat bezig om de koffers wat anders in te pakken. Dinsdag gaan wij op doorreis en laten een paar (liefst zoveel mogelijk) koffers hier, zodat wij niet zoveel mee hoeven te nemen. Volgende week zondag komen wij immers weer hier terug in het hotel, voor de laatste paar dagen en de laatste officiële bezoekjes.
Dan komt er een skype-oproep van Lisa Grotenhuis. Maik Lindeboom is er ook. Dus skypen wij even met hen. Max kan even bijpraten over voetbal en de liefdeslevens van zijn vrienden. Aan de andere kant van het skypebeeld vinden ze het opnieuw erg leuk om Juliet te zien. Hopen dat wanneer wij weer met school gaan skypen, zij ons dan ook in beeld krijgen.
Lekker gegeten. Juliet propt zich nu niet meer zo vol. Ze geeft nu aan, door Richard op zijn been te tikken, dat ze genoeg heeft gehad. Wij vragen (met wijzen erij) dan of papa het verder op moet eten en dan knikt ze ja. Ik schrijf mijn verslag, Richard doet met de kinderen een spelletje plaatjes loto. Ze hebben veel plezier (opnieuw veel lawaai).
Fruit eten en dan maar weer lekker slapen. Nog 1 dag hier en dan lekker naar Mindorro. Vanochtend hebben wij een paar mannen tijdens het ontbijt gesproken (op het eerste gezicht enge mannen, Hells Angels types), maar eenmaal aan de praat, zijn ze heel vriendelijk (Max aan de buitenkant zien ze er niet goed uit, maar van binnen zijn ze heel aardig, mooi gezegd Max). Toch maar niet altijd op je eerste indruk afgaan. De mannen komen uit Canada (Toronto), de 1 is een Filippino, de ander denk ik een Canadees. Zij zijn in Azië een rondreis aan het maken. Zij komen net van Mindorro vandaan en geven aan dat het daar super is, vooral om te snorkelen. Dus hebben wij er helemaal zin in. Verder nog veel over de kinderen gepraat, adoptie en het grote verschil hier tussen arm en rijk. Ze waren super trots op ons dat wij dit voor de kinderen doen. Bijzonder zo'n gesprek met een Filippino. Heel prettig om dan met elkaar in het Engels te kunnen praten.
-
18 Mei 2014 - 14:49
Ellen:
Weer super leuk. Echt doen het snorkelen. Geniet er nog lekker van. Lfs. -
18 Mei 2014 - 18:17
Inge:
Alweer ruim een dikke week in de Filippijnen inmiddels en de jongens willen wel weer op Nederland (huis) aan, of zelfs Nederlander worden...wat wonderlijk eigenlijk dan he!?
Hoe "gewoon" voor hun dan ook het alweer is "Nederlander" te zijn al zijn zij dan nu in feite in hun "vaderland"...ze verlangen gewoon terug naar hun vrienden en hun "eigen omgeving" Thuis!
Thuis is dus daar waar je woont, en waar je liefdevol wordt opgevangen...verzorgt en aandacht krijgen kan wanneer je ziek bent of verdrietig, bang bent of juist blij...maar juist mag zijn wie je tenslotte helemaal zelf bent en mag ontwikkelen totdat je zegt...nu kan ik het wel alleen, en mag je gaan en staan waar je zelf wilt...je eigen keuzes maken...Filippijnen of Nederland?...jullie ouders zullen er altijd voor jullie zijn wat je weg of keuze ook zal zijn, en in jullie leven voor altijd een hele belangrijke rol blijven spelen! Een warm bedje...liefdevol en o zo welkom voor jullie uitgespreid...papa Richard en mama Silvia, zullen er altijd voor jullie willen zijn...dat is mij wel zo duidelijk als wat! En ook voor jou Juliet...en ja jij zult nog héél wat veranderingen mee gaan maken, en misschien nog wel bewuster dan je beide grote broers? Maar toch zal ook jij vast en zeker langzamerhand (al ben je een snelle dame begrijp ik van mama!) steeds meer "thuis" gaan voelen straks in Nederland...op de boerderij...in Dalfsen!
Jouw Thuis meis...net als Max en Nic...samen met papa en mama en nog véél meer lieve mensen en kinderen om je heen die ook nu al van jou houden! Maar alles op zijn tijd...nu eerst nog lekker genieten in jullie eigen "vaderland" op de Filippijnen, waar het warm is begrijp ik...en ja daar kan je behoorlijk last van hebben. Nog even en dan gaan jullie nog ergens anders naar toe (waarom is dat? of is dat een domme rare vraag en is het mij ontgaan!?...of gewoon een extra als vakantie?) maar snorkelen en genieten staat nog altijd voorop! Gaat het met jou ook een beetje Silvia? kan je het allemaal volhouden...ook lichamelijk bedoel ik dan!?...natuurlijk gaat trots boven alles uit! dat verzacht hopelijk datgenen waar je last van zou kunnen hebben!? Richard en jij? geniet ook jij daar van alles...wat ik begrijp van Silvia wel! Blijf maar lekker nog wat genieten, want straks mag je hier weer aan het werk...ja ja in Nederland schijnt het zonnetje ook hoor! en zijn de boeren druk druk druk...lekker laten gaan, komt vast wel goed bij jullie daar! Lieve mensen...geniet en heel veel liefs weer vanuit hier...dikke knuffel allemaal!!! Inge -
18 Mei 2014 - 20:31
Henk En Sjirine:
Hoi hoi
Als eerste van harte gefeliciteerd met jullie prachtige dochter. Fijn dat het goed gaat. Wij komen net terug van het Filipijnenweekend en natuurlijk hebben we er bij stil gestaan dat jullie nu in de Filipijnen zitten. We hopen dat jullie er volgend jaar ook weer bij zijn en wij mee mogen genieten van Juliet.
( de jongens werden trouwens wel gemist) Geniet van jullie reis! groeten uit Barneveld
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
