1 maand in Nederland, het blijft super goed gaan!!

Inmiddels zijn wij alweer een maand terug in Nederland en nog altijd blijft het super goed gaan met Juliet. Wat een geschenk. Ook de jongens vinden het steeds leuker worden. Het is goed dat zij hun eigen ritme van school ed. weer hebben, zodat wij niet de hele tijd bij elkaar op de lip zitten. Zo kan iedereen zijn eigen gang gaan. De eerste week thuis, liep Juliet echt op haar tenen. Zorgen dat alles goed ging, stel dat je toch weer afgewezen wordt. Ze at ontzettend veel en snel. Gelukkig draaide dit naar 1 week alweer bij. Al zitten wij nu soms wel heel lang aan tafel. Alleen hagelslag vindt ze echt lekker op brood. Maarja alle broodjes met hagelslag dat komt niet goed, dus eerst wat gezonds (wat meestal heel lang duurt) en vervolgens een boterham of beschuit met hagelslag. Wij zijn gewent om iedere dag vers geperste jus d'orange te drinken. Dit vond ze in het begin vreselijk. Maar ondertussen gaat dat aardig goed. Van taart en koekjes moet ze helemaal niets weten. Dat laten wij maar lekker zo. Ze is heel dol op fruit, maakt niet uit wat. Dat is heerlijk. Slapen blijft ook heel goed gaan. De eerste week heeft Nic naast haar op de zitzak geslapen. Op de maandag erna was Danio bij Max spelen. Dus lag de zitzak 's avonds bij Max op de kamer. Nic wilde niet de zitzak hebben maar bij Juliet in bed liggen. Ook goed. Het was echter behoorlijk warm. Dus kwam hij 's avonds naar beneden en heb ik hem in zijn eigen bed gelegd. Iedereen heeft lekker doorgeslapen. De dagen erna ging Juliet eerder naar bed dan de jongens. Ze dacht dat Nic bij haar kwam slapen. Maar even zo gelaten. Totdat op een avond zij gelijk met Nic naar bed ging. Nic ging dus naar zijn eigen bed. Dat vond ze prima en zo gaat het nu nog steeds. Wel doen wij haar nog steeds een luier om 's nachts, want ze slaapt zo lekker, dan is het zo jammer om haar wakker te maken. Meestal zit er een klein plasje in. Overdag heeft ze 1 ongelukje gehad. Verder gaat het helemaal goed. Wel plast ze vaak, dus dat is soms lastig als je buiten bent met haar en ze heeft de overal ed. aan. Of je bent boodschappen met haar aan het doen.

Ook haar eigen karakter laat ze steeds meer zien. De eerste week liep ze dus op haar tenen en ging nergens tegen in. Naar een week veranderde dit in 1 keer. Als wij zeiden dat iets niet mocht vond ze dat heel moeilijk en begon heel zachtjes te huilen. Dit is wel heel moeilijk. Want ja wat gaat er dan in haar hoofdje om. Het is voor haar natuurlijk ook lastig wat wel en niet mag. Gelukkig was ze wel te troosten en probeer je dan uit te leggen waarom iets niet mag. Maar ook dit is inmiddels veranderd. Ze begint niet altijd meer te huilen, maar is wel even heel erg boos, haar gezicht staat dan echt op onweer. Dit laten wij dan even zo wezen. Ze mag wel voelen dat iets niet mag. Dan draait ze meestal vanzelf bij. Heel soms als ze het echt te erg vindt, huilt ze heel erg hard. Ja het opvoeden is een heel proces en voor haar een heel proces van door hebben wat wel en niet mag. En wat is wel leuk en wat niet.

Omdat het zo goed gaat, ben ik inmiddels al weer een paar weken bezig als gastouder. Dit is voor Juliet alleen maar gezellig. Er komt dan 2 dagen per week een meisje van 2 en een meisje van 4. Daarnaast komt er ook een jongen van 4, 1 dag gelijk met de meiden en de andere dag alleen. Voor Juliet is dit alleen maar goed. Zo leert Juliet ook hoe meisjes spelen. Want poppenspeelgoed ed. kende ze nog niet. Erg leuk om te zien hoe zij samen spelen. Maar ook in de stal met z'n alleen vinden ze geweldig. Juliet is helemaal niet bang, het meisje van 2 nog wel wat. Dus daar kan zij het meisje van 2 weer in ondersteunen. Zo is het genieten voor iedereen. Het oudste meisje houdt erg van knutselen. Daar houdt Juliet ook erg van. Met z'n allen kijken wij dan op welke.nl wat wij die dag gaan maken. Het meisje van 4 is dan weer een mooi voorbeeld voor Juliet. Dus nu kan ze al redelijk knippen en plakken. Tekenen kon ze al aardig goed. En natuurlijk maakt ze zo ook hele vorderingen in de Nederlandse taal. Al zijn kinderen onderling lang altijd geen taal nodig. Zo was ze met het jongetje en Nic buiten op de trampoline. Ze hadden een standbal. Deze had Juliet in de handen. 1 van de jongens moest precies in het midden staan, met de voeten precies in de driehoekjes) van de cirkel. De andere moest er precies achter, meestal gehurkt op de groene rand zitten. Nic en het jongetje waren wat baldadig en gingen dan nogal eens verzitten. Zij kon dan precies duidelijk maken, dat ze dat niet leuk vond en gaf dan maar weer aan hoe het wel moest. Was uiteindelijk alles goed dat schoot zij de strandbal naar de jongens en die moesten hem weer weg schoppen en kon zij hem weer pakken. Zo ging het maar door. Heel veel geduld heeft ze dan. En samen met de jongens heel veel plezier. Ja en ik geniet daar dan van vanaf het terras. Wat een droombaan heb ik dan toch. En ja nu inmiddels een supergezin.

1 juni is opa Everts 65 jaar geworden. Dit is dus al snel naar onze thuiskomst. Opa heeft ons uitgenodigd om met z'n allen te gaan eten bij het Hof van Dalfsen. Wij gaan en kijken wel hoe lang jij het volhoudt. Nou wij hebben ons voor niets zorgen gemaakt, want het gaat fantastisch. We zitten met z'n allen aan een lange tafel buiten, dus kunnen jullie tussen het eten door lekker spelen. Jij hebt erg veel plezier met je nicht Esmée. Af en toe eet je wat en smikkelt heerlijk van de ijsjes (zelfs 2). Super, super. Ook voor opa is het genieten dat wij erbij zijn. Hij is ook zo trots op zijn kleindochter. Heerlijk om nu met een compleet gezin in Nederland te zijn.

Op vaderdag (15 juni) hadden wij familiedag van de familie Noordman. Wij hadden zo iets wij zien wel hoe lang zij het vol houdt. Lukt het niet dan gaan wij naar huis. Nou het ging helemaal super. Eerst bij Henri en Esther koffie gedronken. Hier vond ze de koekjes erg lekker. Vervolgens in de auto naar Kraggenburg, de langste tijd heeft zij geslapen. In Kraggenburg eerst met elkaar gepicknickt. Eten had ze nog niet helemaal zin in, een half bolletje hagelslag. Vervolgens heerlijk met vooral Britt gespeeld. Gedurende de dag zochten zij elkaar de hele tijd op. Erg leuk. Beide genieten ervan. Weer een klein stukje in de auto, naar het blotevoetenpad. Alle kinderen stonden vooraan (van Juliet haar leeftijd, tot de 18-ers.) en Esther was bij deze groep. Deze groep mocht als eerste door de erg koude waterbakken, 3 rondjes lopen. Vervolgens was de tweede groep (met Richard en mij) aan de beurt. Wij dachten dat wij vervolgens samen verder zouden gaan, maar dit was niet het geval. De eerste groep, dus met onze kinderen ging al verder met de route. Gelukkig waren Max en Nic wel bij Juliet, maar spannend vonden wij het wel. Maar het ging super goed. In de sloot werd Juliet heel mooi geholpen door Romar, deze nam haar op zijn rug. En ja alle neven en nichten vinden haar geweldig, dus aan aandacht geen gebrek. 's Avonds weer naar Henri en Esther, daar de bbq aangestoken en spelletjes van de jongens tegen de meisjes gedaan. Ook nu genoot ze weer, samen met vooral Britt en Danique. Ook de bbq worstjes vond ze heerlijk. Dus ja ze heeft het de hele dag volgehouden. Super is dat.

Vrijdag 20 juni was er een peuterochtend op de Sjaloom, de school waar Max en Nic al naar toe gaan en naar de zomervakantie Juliet ook. Deze ochtend ben ik met haar er naar toe gegaan. Zo vond het helemaal super. Eerst lekker buiten spelen. Vervolgens in het speellokaal. Dan fruit eten in het kleuterlokaal en nog even stickers plakken op een plaat van Dribbel. Ze doet heel goed mee, maar observeert ook heel goed wat de andere kinderen doen. Dus een geslaagde ochtend. Iedere dag gaat ze nu mee om de anderen naar school te brengen of op te halen. Dit vindt ze super. Even lekker spelen op het plein. In het begin kwamen alle kinderen op haar af, wat soms niet helemaal prettig was. Nu kent iedereen haar en kan ze lekker haar eigen gang gaan. Met een paar kinderen heeft ze een goede klik en zoekt ze hen of zij haar op. Gaat vast goed naar de zomervakantie. Al zal het misschien lastig zijn om dan afscheid van mij te nemen. We hopen doordat wij haar nu laten zien, dat dat bij Max en Nic ook zo gaat en dat ik ze dan altijd weer ophaal, zij dit ook zo ervaart en dat het dan snel goed gaat.

De taal ontwikkeld zij heel snel. We kunnen haar alles uitleggen, dit begrijpt ze. Maar ook andersom kan ze ons alles duidelijk maken. Ze spreekt al steeds meer Nederlandse woordjes. En ja ook steeds meer liedjes. Geweldig hoe snel dat gaat.

Vorige week was ik een boekje met haar aan het lezen. Hier kwam een vliegtuig in voor. Samen met haar over onze reis gesproken. Vervolgens heb ik haar het fotoalbum van haar pleegfamilie laten zien. Hierin staan alle mensen van haar pleegfamilie, maar ook haar klasgenootjes ed. daar. Ze vond dit erg leuk om te zien. Ze kon iedereen benoemen. Toen het boek uit was heb ik haar gevraagd of ze verdrietig was om vooral haar pleegmoeder en pleegzus terug te zien. Nee zij ze. Ik vroeg ben je blij dat je bij ons bent. Ja, vervolgens maakte ze een piece teken met haar vingers en gaf mij een hele dikke knuffel. Dit gaf mij zo'n fijn gevoel. Niet te omschrijven. Wat maak jij ons gelukkig Juliet!!!! Echt een geschenk ben je voor ons. Mooier kan ons gezin niet worden. Wij zijn echt super, super trots op jouw maar ook Max en Nic. Dit maken wij ze keer op keer duidelijk, want de onzekerheid is er soms bij de jongens. Door af en toe, alleen wat met Max of Nic te doen, proberen wij ook hen de aandacht te geven die zij verdienen.