21 mei 2014 een dag op de zee, genieten

Na een warme nacht, airco ging op een gegeven moment uit en erg dicht op elkaar liggen. Maar ook een nacht van weinig slapen, Nic onrustig, vaak blaffende honden en kraaiende hanen. Zijn wij allemaal om 7 uur wakker. Nog even proberen te rekken, maar lang mag dit niet duren. De ruimte is hier te klein, dus Max en Nic hebben het elke keer met elkaar aan de stok....
Heerlijk ontbeten. Nic een hele grote, dikke pancake, de rest een Amerikaans ontbijt (roerei, bacon of ham, marmelade en 3 geroosterde boterhammen), super lekker. Juliet ziet dat Nic pancake krijgt en wil gelijk haar eigen ontbijt niet meer. Hier is ze nog heel resoluut in. Zo ook vandaag later nog een keer met drinken, ik wil dat zij en Nic water drinken, maar dit vertikt ze echt. Ze wil cola, net als Max. We krijgen het niet voor elkaar dat ze het water opdrinkt en geven uiteindelijk toe. Gaan wij in Nederland wel mee aan het werk (hopen dat het dan wel lukt, want het is niet de bedoeling dat zij alles bepaalt....).
De bediening hier gaat erg met haar mee en bakt gelijk ook voor haar een kleine pancake (maar deze is niet veel kleiner dan die van Nic). Wel had ze het roerei opgegeten. Brood houdt ze helemaal niet van.
Dan zwemkleren aan en tandenpoetsen, want het busje staat al voor ons klaar, om ons naar de boot te brengen. Het is een busje met een soort van laadbak, waar je in kunt zitten, in de buitenlucht. Hoort echt bij de Filippijnen, dus ook maar meemaken. Voor mijn buik en hoogtevrees is het een zware tocht. Hoog de berg op, erg smal/stijl/slecht weggetje met hele diepe afgronden. Op zich een heel mooi uitzicht, met allemaal hutjes, veel tropische bomen, Dus de rest geniet er wel erg van.

Opeens zijn wij weer bij de man van de boot. Door een klein dorpje lopen wij naar de boot. Ook hier wordt mijn hoogtevrees weer op de proef gesteld. Over water, lopen wij een heel stuk over een soort brug van stammetjes en planken. Ik heb Juliet aan de hand, wat het nog onaangenamer maakt. Ook het instappen in de boot is erg fijn. De mannen lachen maar, die vinden het niet eng, maar gelukkig wordt ik geholpen.

Dan varen wij een eind over de zee, naar een leuk strandje, met afdakjes waar je uit de zon kunt zitten. Met een ander kleiner bootje gaan wij vervolgens een eindje de zee op en mogen wij gaan snorkelen. Richard, Max en Nic gaan het water in. Nic vindt het eerst nog wel erg spannend. Zij mogen zich vast houden vooraan aan het zijstuk van de boot (zie foto). De schipper gaat dan rustig varen. Ondertussen kunnen de mannen naar de vissen en het koraal kijken. Richard en Max genieten volop. Nic houdt het een tijdje vol, maar komt dan weer lekker bij mij in het bootje zitten. Na zo'n half uur, stopt het bootje even en krijgen wij brood om aan de vissen te voeren. Vooral voor Juliet en Nic, zodat zij ook even wat te doen hebben. Er komen ongelofelijk veel vissen aan. Genieten!! Dan nog weer een poosje snorkelen met het bootje. Nu heeft Juliet door dat er vissen in de zee zitten en kijkt elke keer naar beneden in de zee en zegt, vis (pish, pish).

Weer terug bij het standtentje gaan wij met z'n allen de zee in, met snorkels en flippers (bedankt Ellen voor het lenen). Nu kunnen Juliet en ik ook het water in. In het water liggen en zwemmen, doet mij teveel pijn, maar rustig lopen lukt wel. Wat gaaf al die vissen, koraal e.d. Net alsof je in een aquarium loopt, met heel bijzondere vissen e.d. Nog een hele mooie grote heel helder blauwe zeester gezien. Prachtig. Juliet blijft lekker bij mij in de buurt, ik hou haar zwemband vast en zij geniet ook op haar manier, is helemaal relaxt aan het drijven en voert nog weer wat brood aan de vissen. Ook Nic vindt het op deze manier erg leuk. Max en Richard genieten sowieso. De schipper maakt ondertussen een lekkere lunch aan, die wij aan dit heerlijke strandje opeten. Rijst, salade en gebraden kippenpoten. Als toetje een lekkere, zoete banaan.

Vervolgens vaart de boot naar een ander strandje. Onderweg zien wij hele mooie eilanden, rotsen. Echt geweldige uitzichten. Aan een boei legt de schipper de boot vast. Van lege flessen en visdraad heeft hij een vishengel gemaakt. Aan het visdraad zitten een loodje en 2 haakjes. Als aas heeft hij een vissoort gekocht (voor Filippijnse begrippen heel duur aas, een zakje voor 100 pesos, is € 1,60). Het is of iets van Gamba's of inktvis. De vissen vinden het in ieder geval heerlijk. Al heel snel heeft Richard de eerste vis beet. Daarna ook Max en Nic. In totaal zijn er zo'n 25 a 30 vissen door de mannen gewonnen. Max de meeste. Nic de dikste, zelfs 2, maar helaas viel de 2e net voor dat ze hem in de hand konden pakken van het haakje (hij deed te wild zij Nic). Jammer, want het was een hele grote, was een mooi maaltje geweest voor de schipper. Max had ook de vervelendste vis. Deze beet de schipper in zijn hand, toen die het haakje wilde verwijderen. Vissen is echt wat voor Max. Ondanks dat hij anders zo druk kan zijn, is hij met vissen erg rustig en heeft heel veel geduld. Nic duurt het te land en wordt onrustig. Trekt ook elke keer zijn visdraad naar boven, omdat hij denkt dat er wat aan zit, vaak is dit nog niet zo.

Op de boot zit een heerlijke overkapping, zodat wij niet in de zon zitten. En er is een heerlijke zeewind, dus heerlijk aangenaam warm. Toch zijn vooral Richard en Max vandaag erg verkleurd. Richard behoorlijk rood, maar de pijn en branderig gevoel vallen mee. Max begint heel donker te worden en heeft ook totaal geen last. We hadden ons vanochtend wel heel goed ingesmeerd en tussen de middag ook weer. Maar doordat Richard en Max lang naast de boot hebben gelegen, zijn ze waarschijnlijk goed verkleurt, Nou ja kun je ook zien dat wij in de Filippijnen zijn geweest.

Bij het hotel gaan wij nog even heerlijk zwemmen en genieten van het mooie uitzicht. De zon is even achter de wolken, dus lekker bijkomen van de dag. Lekker gegeten. Huiswerk maken en straks weer proberen te slapen.

Wat een super dag in een heel erg mooie wereld (voor een tijdje, voor vakantie).