Maandag 19 mei, voorlopig laatste dag in Manila
Door: Silvia Noordman
Blijf op de hoogte en volg Silvia
19 Mei 2014 | Filipijnen, Manilla
Gisteravond zijn Max en Juliet om half 9 al snel in slaap gevallen, bij Nic lukte het opnieuw niet. Hij wilde graag op de bank gaan slapen en viel toen wel snel in slaap. Om half 8 vanochtend gingen eerst Nic en Juliet naar de wc en daarna ook Max. Helaas kwam er van slapen toen niet meer wat, dus zijn wij er om 8 uur ook uitgegaan.
Vandaag heb ik behoorlijk last van mijn buik (wondpijn van de operatie). Bij alles wat ik doe, doet het pijn, dus zoveel mogelijk rustig blijven zitten, maar als ik dan weer opsta doet het vreselijk zeer. Balen.
Verder vandaag net zo'n dagje als de vorige dagen. Vooral Richard en ik zijn het erg zat dat gehang. Hadden wij vooraf geweten dat het met Juliet zo relaxed zou gaan, dan hadden wij al eerder naar Mindorro gegaan en dus ook weer eerder terug naar Nederland, maarja weet alles maar. Nu kunnen wij in ieder geval wel rustig hier aan elkaar wennen.
Juliet begint steeds meer haar "mannetje" te staan. Vooral bij het zwemmen. Zij wil daar graag haar eigen gang gaan. Max en Nic willen af en toe met haar spelen, of soms een beetje plagen. Door hard te schreeuwen laat ze merken dat ze het niet leuk vindt.
Gelukkig zijn wij vandaag alleen met ons gezin in het zwembad, heerlijk rustig. Gisteren waren er een paar oudere, grote, dikke blanke mannen in het zwembad. Zij lagen de meeste tijd op de ligbedden, bruin te bakken. Op een gegeven moment gingen er 2 het water in. Toen zij er weer uit wilden gaan, kwamen ze vlak langs Juliet. Zij begonnen tegen haar te praten (nice girl). Dit vond zij niet prettig en kwam heel snel naar ons toe zwemmen en zocht bescherming. Ook was er een Filippijns gezin. Ze speelde iets met het meisje (wat ouder dan haar), maar ook dan houdt ze de hele tijd wel met ons oogcontact. Fijn om te merken.
Max heeft nog een hele tijd geskypet met zijn klasgenoten. Dit vindt hij heel erg fijn en stelt hem wat op zijn gemak. Zo zijn ze toch weer even dichtbij. Nic vindt het lastiger om hiermee om te gaan. Weet niet hoe hij zich moet gedragen, te ongrijpbaar voor hem.
Vanavond heeft Ellen (mijn zusje) nog even gebeld. Fijn om elkaar even gesproken te hebben. Zo voelt ook voor mij thuis wat dichter bij.
Nu de jongens en meisje maar eens op bed leggen, want morgen moeten wij om 9 uur klaar staan. Dan komt de taxi ons ophalen om eerst ongeveer 3 uur te rijden en vervolgens 1 uur met de boot te reizen. Dan zijn wij bij Blue Crystal Beach hotel op Mindorro. Hopen dat wij daar lekker kunnen gaan genieten van de Filippijnen.
Er zijn mensen die graag willen weten welke maat Juliet heeft. Wij denken ongeveer 110 in de kleding en ze is heel smalletjes. Voor de schoenmaat hebben wij nog geen idee. Ze heeft schoentjes die haar eigenlijk te klein zijn en slippers die haar te groot zijn. In Nederland willen wij t.z.t. eens rustig gaan kijken naar goede schoenen voor haar. Eerst maar wennen, ze redt zich er nu prima mee, is waarschijnlijk niet anders gewent. Net als haar oorbelletjes. In 1 oor zit een bobbeltje bij het gaatje. De oorbelletjes die ze nu in heeft hebben wij de eerste nacht eruit gehaald, maar de volgende ochtend konden wij ze eerst nauwelijks inkrijgen en zij ze een paar keer au. Dus nu laten wij ze in. Dus ook hier gaan wij in Nederland t.z.t. naar goede zweeroorbelltjes voor haar kijken.
Tot morgen. Groetjes Richard, Silvia, Max en Nic
Vandaag heb ik behoorlijk last van mijn buik (wondpijn van de operatie). Bij alles wat ik doe, doet het pijn, dus zoveel mogelijk rustig blijven zitten, maar als ik dan weer opsta doet het vreselijk zeer. Balen.
Verder vandaag net zo'n dagje als de vorige dagen. Vooral Richard en ik zijn het erg zat dat gehang. Hadden wij vooraf geweten dat het met Juliet zo relaxed zou gaan, dan hadden wij al eerder naar Mindorro gegaan en dus ook weer eerder terug naar Nederland, maarja weet alles maar. Nu kunnen wij in ieder geval wel rustig hier aan elkaar wennen.
Juliet begint steeds meer haar "mannetje" te staan. Vooral bij het zwemmen. Zij wil daar graag haar eigen gang gaan. Max en Nic willen af en toe met haar spelen, of soms een beetje plagen. Door hard te schreeuwen laat ze merken dat ze het niet leuk vindt.
Gelukkig zijn wij vandaag alleen met ons gezin in het zwembad, heerlijk rustig. Gisteren waren er een paar oudere, grote, dikke blanke mannen in het zwembad. Zij lagen de meeste tijd op de ligbedden, bruin te bakken. Op een gegeven moment gingen er 2 het water in. Toen zij er weer uit wilden gaan, kwamen ze vlak langs Juliet. Zij begonnen tegen haar te praten (nice girl). Dit vond zij niet prettig en kwam heel snel naar ons toe zwemmen en zocht bescherming. Ook was er een Filippijns gezin. Ze speelde iets met het meisje (wat ouder dan haar), maar ook dan houdt ze de hele tijd wel met ons oogcontact. Fijn om te merken.
Max heeft nog een hele tijd geskypet met zijn klasgenoten. Dit vindt hij heel erg fijn en stelt hem wat op zijn gemak. Zo zijn ze toch weer even dichtbij. Nic vindt het lastiger om hiermee om te gaan. Weet niet hoe hij zich moet gedragen, te ongrijpbaar voor hem.
Vanavond heeft Ellen (mijn zusje) nog even gebeld. Fijn om elkaar even gesproken te hebben. Zo voelt ook voor mij thuis wat dichter bij.
Nu de jongens en meisje maar eens op bed leggen, want morgen moeten wij om 9 uur klaar staan. Dan komt de taxi ons ophalen om eerst ongeveer 3 uur te rijden en vervolgens 1 uur met de boot te reizen. Dan zijn wij bij Blue Crystal Beach hotel op Mindorro. Hopen dat wij daar lekker kunnen gaan genieten van de Filippijnen.
Er zijn mensen die graag willen weten welke maat Juliet heeft. Wij denken ongeveer 110 in de kleding en ze is heel smalletjes. Voor de schoenmaat hebben wij nog geen idee. Ze heeft schoentjes die haar eigenlijk te klein zijn en slippers die haar te groot zijn. In Nederland willen wij t.z.t. eens rustig gaan kijken naar goede schoenen voor haar. Eerst maar wennen, ze redt zich er nu prima mee, is waarschijnlijk niet anders gewent. Net als haar oorbelletjes. In 1 oor zit een bobbeltje bij het gaatje. De oorbelletjes die ze nu in heeft hebben wij de eerste nacht eruit gehaald, maar de volgende ochtend konden wij ze eerst nauwelijks inkrijgen en zij ze een paar keer au. Dus nu laten wij ze in. Dus ook hier gaan wij in Nederland t.z.t. naar goede zweeroorbelltjes voor haar kijken.
Tot morgen. Groetjes Richard, Silvia, Max en Nic
-
19 Mei 2014 - 14:17
Ellen. :
Veel plezier morgen. Het was idd erg leuk om je te spreken het was idd net als je gewoon in nederland bent heel bijzonder. Tot gauw. -
19 Mei 2014 - 14:58
Fam. Maats:
Fijn dat het zo goed gaat met jullie meisje.
Maar balen dat jij nu zo'n last van je wond hebt, hopen dat het niet erger word.
Hebben jullie al een idee wanneer je weer naar Nederland gaat dan???
veel plezier en geniet nog van de omgeving en van elkaar.
groetjes Jorick, Merijn, Roy en Ingrid -
19 Mei 2014 - 18:42
Ineke:
hallo ,wat fijn dat het zo goed gaat
even wat minder met je buik ,probeer op tijd te rusten en hopen dat de pijn minder word
voor jullie nog fijn dagen samen en groetjes
veel plezier samen aaldert en ineke -
20 Mei 2014 - 00:36
Inge:
hoi hoi...weer even een klein kort verslagje nog in het logboek van Julie, want ja ik volg jullie nog altijd elke dag op de voet hoor. Het is gewoon standaard geworden en een feestje blijf ik zeggen er naar uit te kijken wat jullie belevenissen weer zijn geweest van de dag. Jammer dat jij je minder goed voelt Silvia maar het zat er ook wel een keer in volgens mij...en dan is een dagje "hangen" verplicht dan niet helemaal verkeerd al is het niets voor jullie die altijd druk in de weer met alles zijn.
morgen (vandaag) naar Mindorro voor een aantal dagen en hopelijk hebben jullie een goede reis, en kunnen jullie daar nog een poosje het een en ander ondernemen met jullie gezinnetje.
Snorkelen hoorde ik al ergens vallen...dus dat klinkt wel goed!
hopelijk gaat het allemaal goed komen met je buik, en kan ook jij weer wat genieten...wat je ook vast sowieso wel zal doen van je mooie kids! Samen lachen gieren brullen en ja dat zal ook wel eens minder leuk zijn of worden met elkaar...maar daar zijn het broers en zus voor toch!
ik ga nu het bed in...jullie er alweer bijna uit geloof ik he? maar nog even tukken nu...
veel plezier en hopelijk hebben we in Mindorro ook weer reiscontact met jullie!
dag allemaal...tot gauw! liefs inge (en Evert) -
20 Mei 2014 - 00:40
Inge:
ben ik nog even hoor...maar eh...géén foto's vandaag? niet zin in niet?!
of zie ik ze over het hoofd misschien? hahaha...echt niet!
maar moet je zien hoe je daaraan wennen gaat dan he...ik mis het gewoon! moet niet gekker worden hier...hoezo meeleven? en ja vooral ook meegenieten!!!
welterusten...tot gauw! inge
-
20 Mei 2014 - 19:50
Inge:
Hoi hoi...
Jaaaaaa leuk toch nog gelukt....een foto!!!
Super hoor om er toch ook beelden bij te zien van jullie daar,geeft
toch een totaal compleet plaatje.
En ja ik zie jullie gewoon graag!!! hahaha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
