14 mei 2014 overdracht van Juliet
Door: Silvia Noordman
Blijf op de hoogte en volg Silvia
14 Mei 2014 | Filipijnen, Manilla
Vandaag is de grote dag, Juliet zal aan ons worden overgedragen.
Na een goede nacht en lekker ontbijt halen Helen en Ireen ons op bij het hotel. Gisteren hebben wij met de reisadviseur kunnen regelen dat de wisseling van de hotels een dag later zal zijn. Het eerste wat Helen aan ons doorgeeft vandaag is dat wij morgen al naar de Ambassade gaan en dat wij gewoon de door ons geplande reis naar Mindorro door kan gaan. Wat een gedoe allemaal, maar wel mooi. Snel een sms sturen naar onze reisadviseur om de boel weer om te gooien naar de oorspronkelijk planning.
Het is vandaag een heel lange reis naar het kindertehuis van Juliet. Er is ook nog een file op de tolweg, er zijn 2 vrachtauto's en een bus op elkaar gebotst, vandaar het op onthoudt. Na een reis van 3 uur zijn wij er eindelijk. In het woeste weiland naast het kindertehuis staan en liggen een aantal waterbuffels. Juliet en de familie zijn nog in 1 van de andere gebouwen, dus gaan Nic en ik eerst een paar foto's maken van de waterbuffels en de mango's aan de bomen in de tuin.
Dan kunnen wij naar binnen. Eerst mogen wij onze vragen die wij nog hebben over Juliet stellen aan de sociaal werkster van Juliet. Ondertussen komen Juliet en haar familie binnen. Wij krijgen allemaal weer een knuffel en kus van Juliet. De pleegmoeder vraagt hoe wij hebben geslapen. Zij heeft heel slecht geslapen wat heel begrijpelijk is. Ze is vandaag ook erg emotioneel, maar stopt dit weg.
Samen gaan wij daar eten, heerlijke Filippijnse spaghetti, mierzoete salade van fruit en melk (niet lekker), stukken kip en rijst.
Daarna gaan wij naar een ander gebouw waar een ceremonie wordt gehouden waarin Juliet aan ons wordt overgedragen. Heel, heel erg emotioneel, maar erg mooi. Eerst wordt er een dansje gedaan door 6 kinderen uit het kindertehuis (3 jongens en 3 meisjes). Het lied gaat over dat je zo lang op haar hebt gewacht en dat je haar in je hart zult sluiten. Dit komt heel erg binnen en de emoties gaan met ons op de loop. De kinderen doen er een heel mooi dansje bij, heel eerbiedig. Dan een woordje van welkom aan ons en de pleegfamilie van Juliet en natuurlijk Juliet. Dan doen de kinderen opnieuw een dansje, nu een Filippijnse strohoed dans. Ook heel lief om te zien. Je merkt wel dat het ene kind het leuker vindt om te doen dan het andere. Vervolgens is denk ik het hoofd van het kindertehuis aan het woord, zij draagt het levensboek van Juliet aan ons over. Deze is bijgehouden door het kindertehuis en door de pleegmoeder. Dan mogen wij en de pleegmoeder van Juliet naar voren komen. Eerst mogen Richard en ik om beurten een woordje doen, waarin wij Juliet accepteren en wat wij haar voor in de toekomst toewensen. Wow, dat is zo moeilijk om zonder emoties uit te spreken. Maar ook zo mooi. Dan is de pleegmoeder aan de beurt. Zij heeft het er helemaal moeilijk mee en geeft aan dat zij een brief voor ons heeft geschreven en dat ze het daar graag bij wil laten. Helemaal prima natuurlijk. Dan zijn er nog een paar afsluitende woorden waarin het kindertehuis ons feliciteert en hoopt dat wij of nogmaals terug komen om nog een kindje te adopteren of over een jaar of 10 om te laten zien hoe groot Juliet is geworden. Dan worden er nog een paar foto's gemaakt, eerst met de hele groep en daarna met ons en Juliet en de pleegmoeder, pleegzus. Tot slot moet er nog een aantal overdrachtspapieren worden getekend.
Dan lopen wij weer terug naar het kantoorgedeelte. De pleegmoeder van Juliet geeft ons een tas met allerlei kleren ed. voor Juliet. Zij geeft aan dat ze in de Filippijnen van moederdag een groot feest maken en zij wenst mij een happy mothersday en Richard alvast een happy fatherday. Wow.
Dan allemaal naar het toilet en ons klaarmaken voor de lange reis terug. Dan een heel zwaar moment, wij zijn allemaal in de taxi. Juliet neemt afscheid van haar pleegfamilie. Even later staat Juliet zwaaiend in de deurpost. Denkt denk ik dat wij weggaan. Maar helaas voor haar is het iets anders. De pleegmoeder komt met haar mee naar ons toe en wil dat zij ook de taxi ingaat. En dan wordt het Juliet te veel en zit het op een heel heftig huilen. Richard neemt Juliet van de pleegmoeder over, wat niet makkelijk gaat en snel doet de pleegmoeder de deur dicht. Het harde huilen en het roepen om mama houdt nog een hele poos aan en de chauffeur zet het gas er flink op. Nic heeft het er zichtbaar moeilijk mee. Met hem praten wij erover en geven aan dan hij dat moeilijk mag vinden. Hij herkent de gevoelens van zijn overdracht. En vraagt waarom de moeder Juliet zo maar weg doet. Wij leggen hem en ook Max nogmaals uit dat dit de pleegmoeder was en dat zij wist dat ze tijdelijk voor Juliet zou zorgen totdat zij naar ons toe kon. En de situatie van haar tijd in het kindertehuis en haar biologische moeder. Dit begrijpen zij, maar aan Nic zie je dat hij het er erg moeilijk mee heeft. Hij komt dicht tegen mij aan zitten. Max begrijpt alles veel beter en kan het daardoor veel beter plaatsen en is vooral gelukkig dat Juliet vanaf nu bij ons hoort. Na een poos valt Juliet in slaap. Bij een stoplicht wordt ze wakker en kijkt om zich heen, zachtjes roept ze weer mama. Richard geeft aan papa Richard en mama Silvia. Juliet geeft zich er aan over, maar ziet er erg verslagen uit. Ze blijft een hele tijd wakker en kijkt verdwaasd om zich heen. Maar is wel rustig.
Aangekomen bij het hotel draagt Richard Juliet tot in de hotelkamer. Daar zet hij haar op de grond. Ze kijkt nieuwsgierig om zich heen en ziet dan ineens de reiskoffer die wij voor haar hebben gekocht en gaat er mee rondlopen. Ze pakt al het speelgoed van de jongens en die wij voor haar hebben gekocht en wordt steeds drukker, maar ook vrolijker en heel ondeugend. Het wordt dan erg gezellig, lekker stoeien met elkaar. Ze gaat even helemaal los. Nic wordt het na een tijdje te veel en gaat in het zitgedeelte even rustig kleuren. Ik ga even later naar hem toe en praat met hem. Even later komt Juliet ook en ziet dat Nic aan het kleuren is. Dezelfde spullen had ik ook voor haar gekocht en deze pakt zij. Zij gaat vervolgens na tekenen wat Nic ook had getekend. Met precies dezelfde kleuren potlood. Dit doet ze heel goed. Dan lekker eten. Dit gaat erg goed. Na het eten gaan de jongens spelen op de tablet en krijgt Max een oproep om te skypen met Yu Xin en Lisa Roddenhof, dit is erg leuk voor hem en ze skypen een tijdje met elkaar. Max vertelt enthousiast zijn belevenissen van vandaag. Als Juliet er ook bij komt zitten is hij oh zo trots. Nog lekker spelen met elkaar op de kamer, in bad en dan proberen te gaan slapen. Ben heel benieuwd. Jullie horen het morgen.
Na een goede nacht en lekker ontbijt halen Helen en Ireen ons op bij het hotel. Gisteren hebben wij met de reisadviseur kunnen regelen dat de wisseling van de hotels een dag later zal zijn. Het eerste wat Helen aan ons doorgeeft vandaag is dat wij morgen al naar de Ambassade gaan en dat wij gewoon de door ons geplande reis naar Mindorro door kan gaan. Wat een gedoe allemaal, maar wel mooi. Snel een sms sturen naar onze reisadviseur om de boel weer om te gooien naar de oorspronkelijk planning.
Het is vandaag een heel lange reis naar het kindertehuis van Juliet. Er is ook nog een file op de tolweg, er zijn 2 vrachtauto's en een bus op elkaar gebotst, vandaar het op onthoudt. Na een reis van 3 uur zijn wij er eindelijk. In het woeste weiland naast het kindertehuis staan en liggen een aantal waterbuffels. Juliet en de familie zijn nog in 1 van de andere gebouwen, dus gaan Nic en ik eerst een paar foto's maken van de waterbuffels en de mango's aan de bomen in de tuin.
Dan kunnen wij naar binnen. Eerst mogen wij onze vragen die wij nog hebben over Juliet stellen aan de sociaal werkster van Juliet. Ondertussen komen Juliet en haar familie binnen. Wij krijgen allemaal weer een knuffel en kus van Juliet. De pleegmoeder vraagt hoe wij hebben geslapen. Zij heeft heel slecht geslapen wat heel begrijpelijk is. Ze is vandaag ook erg emotioneel, maar stopt dit weg.
Samen gaan wij daar eten, heerlijke Filippijnse spaghetti, mierzoete salade van fruit en melk (niet lekker), stukken kip en rijst.
Daarna gaan wij naar een ander gebouw waar een ceremonie wordt gehouden waarin Juliet aan ons wordt overgedragen. Heel, heel erg emotioneel, maar erg mooi. Eerst wordt er een dansje gedaan door 6 kinderen uit het kindertehuis (3 jongens en 3 meisjes). Het lied gaat over dat je zo lang op haar hebt gewacht en dat je haar in je hart zult sluiten. Dit komt heel erg binnen en de emoties gaan met ons op de loop. De kinderen doen er een heel mooi dansje bij, heel eerbiedig. Dan een woordje van welkom aan ons en de pleegfamilie van Juliet en natuurlijk Juliet. Dan doen de kinderen opnieuw een dansje, nu een Filippijnse strohoed dans. Ook heel lief om te zien. Je merkt wel dat het ene kind het leuker vindt om te doen dan het andere. Vervolgens is denk ik het hoofd van het kindertehuis aan het woord, zij draagt het levensboek van Juliet aan ons over. Deze is bijgehouden door het kindertehuis en door de pleegmoeder. Dan mogen wij en de pleegmoeder van Juliet naar voren komen. Eerst mogen Richard en ik om beurten een woordje doen, waarin wij Juliet accepteren en wat wij haar voor in de toekomst toewensen. Wow, dat is zo moeilijk om zonder emoties uit te spreken. Maar ook zo mooi. Dan is de pleegmoeder aan de beurt. Zij heeft het er helemaal moeilijk mee en geeft aan dat zij een brief voor ons heeft geschreven en dat ze het daar graag bij wil laten. Helemaal prima natuurlijk. Dan zijn er nog een paar afsluitende woorden waarin het kindertehuis ons feliciteert en hoopt dat wij of nogmaals terug komen om nog een kindje te adopteren of over een jaar of 10 om te laten zien hoe groot Juliet is geworden. Dan worden er nog een paar foto's gemaakt, eerst met de hele groep en daarna met ons en Juliet en de pleegmoeder, pleegzus. Tot slot moet er nog een aantal overdrachtspapieren worden getekend.
Dan lopen wij weer terug naar het kantoorgedeelte. De pleegmoeder van Juliet geeft ons een tas met allerlei kleren ed. voor Juliet. Zij geeft aan dat ze in de Filippijnen van moederdag een groot feest maken en zij wenst mij een happy mothersday en Richard alvast een happy fatherday. Wow.
Dan allemaal naar het toilet en ons klaarmaken voor de lange reis terug. Dan een heel zwaar moment, wij zijn allemaal in de taxi. Juliet neemt afscheid van haar pleegfamilie. Even later staat Juliet zwaaiend in de deurpost. Denkt denk ik dat wij weggaan. Maar helaas voor haar is het iets anders. De pleegmoeder komt met haar mee naar ons toe en wil dat zij ook de taxi ingaat. En dan wordt het Juliet te veel en zit het op een heel heftig huilen. Richard neemt Juliet van de pleegmoeder over, wat niet makkelijk gaat en snel doet de pleegmoeder de deur dicht. Het harde huilen en het roepen om mama houdt nog een hele poos aan en de chauffeur zet het gas er flink op. Nic heeft het er zichtbaar moeilijk mee. Met hem praten wij erover en geven aan dan hij dat moeilijk mag vinden. Hij herkent de gevoelens van zijn overdracht. En vraagt waarom de moeder Juliet zo maar weg doet. Wij leggen hem en ook Max nogmaals uit dat dit de pleegmoeder was en dat zij wist dat ze tijdelijk voor Juliet zou zorgen totdat zij naar ons toe kon. En de situatie van haar tijd in het kindertehuis en haar biologische moeder. Dit begrijpen zij, maar aan Nic zie je dat hij het er erg moeilijk mee heeft. Hij komt dicht tegen mij aan zitten. Max begrijpt alles veel beter en kan het daardoor veel beter plaatsen en is vooral gelukkig dat Juliet vanaf nu bij ons hoort. Na een poos valt Juliet in slaap. Bij een stoplicht wordt ze wakker en kijkt om zich heen, zachtjes roept ze weer mama. Richard geeft aan papa Richard en mama Silvia. Juliet geeft zich er aan over, maar ziet er erg verslagen uit. Ze blijft een hele tijd wakker en kijkt verdwaasd om zich heen. Maar is wel rustig.
Aangekomen bij het hotel draagt Richard Juliet tot in de hotelkamer. Daar zet hij haar op de grond. Ze kijkt nieuwsgierig om zich heen en ziet dan ineens de reiskoffer die wij voor haar hebben gekocht en gaat er mee rondlopen. Ze pakt al het speelgoed van de jongens en die wij voor haar hebben gekocht en wordt steeds drukker, maar ook vrolijker en heel ondeugend. Het wordt dan erg gezellig, lekker stoeien met elkaar. Ze gaat even helemaal los. Nic wordt het na een tijdje te veel en gaat in het zitgedeelte even rustig kleuren. Ik ga even later naar hem toe en praat met hem. Even later komt Juliet ook en ziet dat Nic aan het kleuren is. Dezelfde spullen had ik ook voor haar gekocht en deze pakt zij. Zij gaat vervolgens na tekenen wat Nic ook had getekend. Met precies dezelfde kleuren potlood. Dit doet ze heel goed. Dan lekker eten. Dit gaat erg goed. Na het eten gaan de jongens spelen op de tablet en krijgt Max een oproep om te skypen met Yu Xin en Lisa Roddenhof, dit is erg leuk voor hem en ze skypen een tijdje met elkaar. Max vertelt enthousiast zijn belevenissen van vandaag. Als Juliet er ook bij komt zitten is hij oh zo trots. Nog lekker spelen met elkaar op de kamer, in bad en dan proberen te gaan slapen. Ben heel benieuwd. Jullie horen het morgen.
-
14 Mei 2014 - 14:28
Anika:
Wat fijn dat ze nu eindelijk bij jullie is!
Eindelijk genieten van jullie meisje.
Wat een heftige dag zal het zijn geweest voot iedereen.
Ik hoop dat jullie vannacht allemaal een beetje kunnen slapen
X anika -
14 Mei 2014 - 16:03
Sophie & Iris:
Hallo Max, Nic, Juliet, Silvia en Richard,
Wij vinden het erg leuk om jullie op de foto's te zien! We hebben ze allemaal al gezien.
Tot snel!! Kusjes -
14 Mei 2014 - 16:59
Familie Uitslag:
Hallo allemaal wat klintt dat leuk Juliet, Nic, Max, Richard en Silvia. Gefeliciteerd.
Geniet van elkaar en fijn dat jullie dit allemaal zo bewust mogen meemaken ook de grote broers de tijd krijgen om ook even een terugblik in hun verleden/bagage te kunnen nemen. Hebben ze nu en later alle 3 wat aan.
Groet,
Familie Uitslag Hoevendwarsweg -
14 Mei 2014 - 18:33
Fam. Maats:
Geweldig, wat een dag!!
Ik krijg er kippenvel van als ik het lees.
Richard, Silvia, Max, Nic Van Harte Gefeliciteerd met jullie dochter en zusje Juliét!!!
Heel veel plezier en geluk samen!!
gr. Jorick, Merijn, Roy en Ingrid -
14 Mei 2014 - 19:31
Anke En Jack:
Gefeliciteerd met jullie dochter en zusje Juliet. -
14 Mei 2014 - 20:11
Ellen. :
Gefeliciteerd met jullie dochter,zusje. Maar wel erg heftig,ik hoop dat ze snel bij jullie kan wennen en dat ze andere dingen kan achterlaten. Geniet er samen van. Gr ons. -
14 Mei 2014 - 20:45
Trienke:
Wat bijzonder om alles te lezen en dat ze nu dus echt bij jullie is!
De foto's heeft Myron gezien en hij wist gelijk te vertellen: dat is Juliet!!
Geniet van haar, en ik hoop dat jullie een beetje kunnen slapen na deze intensieve dag.
Grt,
Trienke
-
14 Mei 2014 - 20:51
Fam. Korfage:
Wat een mooie maar emotionele dag voor jullie. Fijn dat ze nu bij jullie is en we hopen dat ze snel went. Jullie zijn in ieder geval een prachtig gezinnetje samen! Veel geluk met elkaar en een fijne tijd gewenst in de Filippijnen. Groetjes van Rob, Gaby en Jay Korfage -
14 Mei 2014 - 21:40
Jolanda:
Heftig hoor allemaal. Lees het allemaal... Je schrijft mooi.
Veel plezier nog samen.
Mooi gezinnetje hebben jullie.
groet Jolanda -
14 Mei 2014 - 22:09
Esther Noordman:
Wow, wat een emoties, een mooi, maar ook heftig verhaal.
Heel bijzonder dat het nu echt zover is he?
Jullie prachtige dochter en zusje!!! -
14 Mei 2014 - 23:19
Karin En Anoek:
Gefeliciteerd met jullie dochter en zusje!
Mooi,maar ook pittig.
Ik had tijdens het lezen al een brok in mijn keel, kan me voorstellen hoe emotioneel het er daar aan toe gaat.
Goed om te lezen hoe jullie er mee om gaan.
Geniet van de vakantie samen!!!
-
15 Mei 2014 - 00:59
Inge:
Wat een dag wat een beleving moet dit zijn voor jullie allemaal...opnieuw Ouders te mogen worden van een prachtig klein en mooi meisje! Van harte gefeliciteerd Richard en Silvia, en ja natuurlijk jullie grote stoere prachtkerels van zonen Max en Nic niet te vergeten met hun lieve en wat ik begrijp toch ook al wel een beetje "ondeugende" kleine zusje JULIET!!!
Wat een feest en wat ook een verdriet...want ja nogmaals wat zal er allemaal door ieder van jullie heen gegaan zijn de dagen van verlangen naar dit grote uitzien, de overdracht en dan het moment van afscheidt nemen van Juliet en haar pleegmoeder/gezin...toch wel goed hoe moeilijk het ook zal zijn dat ze huilen kon en dat ook deed zodat het wel goed tot haar doordrong, en vast nog wel meer en vaker tot haar maar ook tot jullie en de beide jongens zal gaan doordringen dat jullie nu een echt gezinnetje van vijf personen vormen! Mooi hoor, en ja een plaatje om te mogen zien en op grote afstand van jullie toch al mee te mogen maken.
Wat goed ook hoe jullie het de jongens ook allemaal proberen uit te leggen en hen ook de tijd geven om het allemaal een plekje te kunnen en mogen geven ieder op zijn eigen manier en tijd!
Voor jullie weer een hele taak erbij voorlopig, om alles op de rails te krijgen en aan elkaar te mogen wennen maar tot nu toe doen jullie het volgens mijn (ja wie ben ik?) hartstikke goed allemaal!
Elke dag is het weer een feestje jullie reisverslag te lezen, met zijn ups en zijn downs het hoort er wel allemaal bij...en je kan het goed verwoorden Silvia! Ja en dan natuurlijk de foto's he...dat is het ook helemaal het puntje op i...de slagroom op de taart...
Fijn dat jullie vanaf nu samen mogen verder gaan als gezin completer nu want ja...Juliet hoort er vanaf nu dan ook echt helemaal maar dan ook helemaal in levende lijve bij!!!
slaap lekker laten we hopen, en ja...dat horen we morgen dan wel weer...
liefs inge
-
15 Mei 2014 - 09:03
Cisca:
Wat ontzettend emotioneel om de ontmoeting met Juliet en de overdracht te lezen . Het bracht weer allerlei gevoelens bij mij boven over hoe het bij ons is gegaan al weer zoveel jaren geleden.
Wat heerlijk om te lezen dat ze Juliet toch al zo snel vrolijk en ondeugend kon zijn. Het is een wereldmeid, dat zie je zo! Geniet van de komende dagen in de Filippijnen.
Hartelijke groeten, Cisca
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
